Kostnaður við að tryggja að fullu innistæður á hefðbundnum innlánsreikningum

Mikið hefur verið rætt og skrifað um skudastöðu heimilina í landinu og hvort sanngirni sé í því að leiðrétta hana. Minna hefur verið rætt og skrifað um hvort það hafi verið sanngjarnt að tryggja að fullu innistæður á hefðbundnum innlánsreikningum eins og gert var með neyðarlögunum og hvað það hafi kostað Ríkissjóð. Gaman væri að sjá tölulegar upplýsingar um þann kostnað og hvernig hann skiptist niður á reikningseigendur. Þess vegna spyr ég:

1. Hve há var upphæðin sem greitt var yfir lögbundna hámarkstryggingu?

2. Hvernig skiptist hún milli eistaklinga og fyrirtækja?

3. Hve margir fengu greitt undir 2 milljónir?

4. Hve margir fengu greitt 2 til 5 milljónir?

5. Hve margir fengu greitt 5 til 10 milljónir?

6. Hve margir fengu greitt yfir 10 milljónir?

Ég hvet eindregið fólk að þrýsta á um að svör fáist við þessum spurningum því nauðsynlegt er að hafa þau með í umræðunni um hvort réttlæti sé í því að skuldarar einir beri kostnaðinn vegna gengishrunsins og vísitöluhækkunarinnar í kjölfar hrunsins.

Mjög líklegt er að nokkrir ef ekki margir af þeim sem fengu þessar greiðslur hafa hagnast á útrásarævintýrinu og hafa verið komnir með fjármagnið í skjól á verðtryggða reikninga og hafa á þessu ári fengið ofan á þær fulla vísitöluhækkun. Er þetta sanngirni eins og almenningur vill hana?